Na de onstuimige dagen ten Noorden van Noorwegen een paar dagen relatief rustig weer gehad. Aardig wat mijltjes kunnen maken.
Nu ten zuidwesten van Noorwegen en op de Noordzee gaat het weer aardig opbriezen tot een Noordwester van 8 tot 9 bft.
Dus de meeste wind en golven van achter in.
Het winderige seizoen is dus echt begonnen hier in de regio.
Ongeveer de 13de zullen we aankomen in onze eerste los haven. St Malo, Frankrijk.
(Foto's van eerder zwaar weer van de week.)
Na de afgesloten gebieden in de Russische wateren kwamen de weerberichten van de Noorse kusten.
Over dit weekend langs de Noorse kust slecht weer. Sterke wind en hoge deining.
Na bij Lofoten staat er zondag een kracht of 9 van uit het zuidwesten.
De hele dag een beetje aan het vogelen geweest hoe we daar het beste vanaf te kunnen komen.
Schuilen was een optie of met gepaste snelheid doorvaren.
Voor het laatste heb ik besloten.
We varen nu langzaam (5 knopen) langs de kust.
Ik heb berekend dat we op deze manier het vuiltje bij Lofoten oplost eer dat we daar zijn.
Dus in plaats van windkracht 9 en 6 meter hoge golven. Hebbem we nu als alles goed is windkracht 6 en 3 tot 4 meter hoge golven.
Soms valt het niet mee welke beslissing te nemen. Maar veel opties hebben we niet in deze situatie.
Altijd maar weer hopen dat het de juiste beslissing is.
Met de veiligheid van mijn bemanning, schip en lading voor op. En in die volgorde.
Na vertrek uit Montrose hebben we nog even geslingerd vanwege de depressie die afgelopen weekend over Europa.
Maar na 2 daagjes was dar overgetrokken.
Nu de afgelopen dagen een heel rustig weertje gehad.
Straks als we de pool cirkel gaan passeren zullen we volgens de laatste weerberichten een beetje meer wind krijgen tot en met de Noordkaap.
Zo rond Dinsdag zullen we aankomen in Archangelsk om een volle bak hout te laden voor Frankrijk.
Na aankomst in Montrose hebben we even een paar dagen om even uit te blazen.
Zo wie zo hebben we een vrije zondag gehad. Nu maandag gewoon een normale werkdag van 08:00 tot 17:00.
Maar een beetje rust mag ook wel. Sinds vertrek Setubal ging het hier 24/7 door. Op zee en in de havens.
Op zee/oceaan hebben we 8496 zeemijlen afgelegd. (15734.5 km). Volgende reis komen er nog 4084 zeemijlen bij. (7563.5 km)
Onze volgende reis wordt waarschijnlijk van hier naar Archangelsk, Noord Rusland, hout laden voor st Malo en Honfleur in Frankrijk.
Het is nog niet bevestigd maar dat zal later vandaag wel komen.
Vanmiddag rond 16:00 hadden we eindelijk na 8 dagen oceaan weer land in zicht. Cape Wrath.
Nu bezig met de passage van Pentland Firth.
Een smalle doorvaart tussen Schotland en de Orkney eilanden.
De 8 daagse oceaan oversteek achter de rug.
Een oceaan depressie voorgebleven.
Een race gehouden met een ander schip die ook bestemt was voor de zelfde haven als ons.
Helaas hebben we die strijd moeten opgeven.
Wel beter voor ons.
Nu gaan we pas zondag naar binnen en dinsdag pas lossen.
Komt wel beter uit. We hebben wel een dagje of twee rust.
Dat mag ook wel eens.
Al sinds Setubal gaat het hier 24/7 door.
Ik zal zondag vanuit de haven wat foto's online zetten van afgelopen weken.
Een zondag was voor ons een normale werkdag. Er werd gewoon gelost. En zoals gebruikelijk met horten en stoten.
Vanmorgen ook te horen gekregen dat onze volgende reis ook bevestigd is.
Laad haven: Eastport USA
Los haven: Montrose, Schotland.
Vandaag geprobeerd om alles voor elkaar te krijgen voor deze reis. Zoals de benodigde zeekaarten en bunkers. Maar vanwege de zondag en het tijdsverschil met Nederland is dat niet gelukt.
Straks moeten we de haven wel verlaten. Omdat voor deze ligplaats een ander schip is gepland.
Één optie is om koers te zetten naar Trinidad. Daar word meestal gebunkerd en geproviandeerd.
Dan zullen we morgen wel te horen krijgen wat ze verder met ons van plan zijn.
Of een andere optie is om hier buitengaats ren anker te gaan voor een paar uurtjes, wachten dat de maandag op kantoor is opgestart.
En dan af te wachten op instructies.
Van beide opties heb ik vanuit Nederland geen reactie gekregen dus zal de beslissing bij mij als kapitein liggen.
Ik denk dat ik voor de laatste optie ga kiezen aangezien we hier pas rond 23:00 Lokale tijd vertrekken (05:30 Nederlandse tijd) dan is het maximaal maar 4 uurtjes voordat we een respons krijgen van onze touroperators.
Maar voordat we vertrekken moet er nog heel wat gebeuren.
Het schip zal grondig worden doorzocht op eventuele drugs en contrabanden door een anti drugs eenheid van de "National Guard". Inclusief drugs-honden en duikers.
Daarna doen we zelf ook nog een ship-search en een lockdown procedure. Volgens de geldende ISPS code.
En dan pas gaan we onderweg.
Het weer buiten is rustig en klam.
De vooruitzichten zien er ook goed uit.
Over wat er besloten word voor ons en de perikelen van het vertrek in de volgende blog meer.
Een tijdje niks geschreven. Maar hier weer been berichtje.
Eenmaal op de Caribische Zee was het nog maar twee dagen varen naar Curaçao.
Sinds Curaçao is het door omstandigheden een beetje een gekkenhuis.
Iedereen is wel bekend met de wet van Murphy?
Nou dat was het wel een beetje de afgelopen dagen.
De aanloop naar de St Anna Baai in Willemstad was pittig.
Stroom en eind speelde parten en had als resultaat dat ik met de Lady Carinan even aak de grond heb gezeten.
Via deze link een mee beetje meer uitleg.
Na dit incidentje was het een gekkenhuis Met verklaringen en papierwerk.
Twee dagen druk mee geweest.
Tot overmaat van ramp is mijn satellietsysteem er ook mee opgehouden. Dus buiten bereik van GSM kan ik geen belangrijke e-mails en bestanden versturen en ontvangen.
Dus sommige berichtgevingen gaan weer ouderwets met de telex als we op zee zijn.
Afgemeerd in Willemstad kwam de havenmeester aan boord en heb ik een eerste verklaring afgegeven. Daarna mochten we gaan lossen.
Het lossen was snel gebeurt.
Voordat we we onze reus verder konden voortzetten moest er nog wel gekeken worden of er schade was aan ons onderwater schip. Daarvoor kwam er een duikteam die onderzocht of er schade was.
Gelukkig was er alleen verf schade. Wat krasjes, geen deuken of scheuren.
Toen dat eenmaal gedaan was konden we onze reis vervolgen.
14 uur later waren we in La Guaira.
We hebben even moeten wachten op de loods. Maar om 18:00 lokale tijd lagen we netjes langszij en na de inklaring werd er begonnen met het lossen.
Dat is nu nog in volle gang en ze denken er morgen avond (Zondag) mee klaar te zijn.
In het volgende bericht meer daar over.
Vandaag de hele dag bezig geweest en nog steeds bezig met de deklading.
- 8 frames met pijpen.
- 5 multifunctionele hoog werkers.
- 4 Containers met betonstaal
De frames en hoogwerkers moeten met kettingen en sjorbanden op de luiken vast gesjord worden.
Daarvoor moesten er sjor-ogen gelast worden op de luiken.
Door een gebrekkige aanvoer van materiaal en langzame medewerking van de lassers is de planning om vandaag nog te vertrekken streed weer uitgesteld.
Nu staat in de planning dat we morgenvroeg om 05:00 gaan vertrekken.
We gaan zo verder om de laatste lading te sjorren.
Ma deze warme dag en veel verloren zweet kijken we allemaal uit naar onze 14 daagse reis naar Willemstad, Curaçao en aansluitend Venuzuela.
Daar over later meer.
Vandaag is er alleen in het ruim geladen. Zakken van 1000 kilo Cement (Big Bags). Dat ging best wel langzaam.
Het plan was om de rest van de nacht door te gaan met onze deklast.
De deklast kwam gedurende dag aan in de haven.
Speciale bulldozers, 8 racks met pijpen bundels en 4 stuks 40 foot's containers.
Voor de deklading in de morgen sameney de stuurman een compleet sjor plan gemaakt. Volgens onze berekeningen gaat alles stevig aan dek gesjord worden.
Verder deze dag zijn de laatste dingen geregeld voor onze oversteek. We zijn vol gebunkert met brandstof, er is wat vers proviand aan boord gekomen en de benodigde zeekaarten.
Voor de rest was het een drukke maar stralende dag.
Blauwe luchten en gemiddeld 35°C.
Vroeg in de ochtend is deze reis begonnen.
De reis verliep voorspoedig tot in Setubal zonder vertraging.
Eenmaal in de haven moesten we nog even langs de immigratie dienst. Maar aangezien de agent ook een paar Russische collega's ook had meegenomen van af het vliegveld. Die waren voor een ander schip maar hadden hun papieren niet echt op orde. Dus dat gaf wat vertraging.
Om 16:45 was ik aan boord, de kapitein die ik afloste heb ik ooit eens mee gevaren bij Wagenborg in mij ntijd als stuurman. Dat was een leuk weerzien. We hebben snel de overdracht gedaan want hij moest al weer snel naar het vliegveld.
Tijdens de vlucht van mij is er besloten om ook even langs Willemstad, Curaçao te gaan deze reis. 6 speciale stukken lading aan dek gaan we laden om daar af te leveren.
Dus was van mijn kant gelijk een hoop geregel.
Om 18:00 heb ik mijn eerste stukje mogen varen naar onze ligplaats. Gelukkig is het net als fietsen. Je verleert het niet.
Ik had een flinke aflandige wind. Maar dat was geen probleem met afmeren. Het ging allemaal gesmeerd en rustig.
Na het vershiften even in de papieren gedoken. De reis instructies doorgenomen en het nieuwe lading plan bekeken en met de stuurman een sjorplan gemaakt. Verder mijn tas uitgepakt en bedje opgemaakt. Zodat ik op tijd te kooi kan gaan.
Morgen maar weer verder met de voorbereidingen. Er is nog een hoop te regelen.
Maar eerst wordt morgen in het ruim geladen. Big bags cement. Daar zijn ze morgen wel de hele dag mee bezig. Het plan is om vrijdag te beginnen met de deklast.
Dan kan de reis echt beginnen.
Hallo,
Scheepvaart berichten zijn er weer.
Hier druk bezig met de voorbereidingen voor een nieuw contract.
De reis gaat morgen richting Setubal. Daar stap ik op de "Lady Carina"
Daar gaan we laden voor Venezuela.
Dus blijf dit volgen om mijn avonturen me te beleven .
Eddy
Laatste weekjes weinig geschreven op deze blog. Maar goed. Was met andere dingen druk bezig.
Ik wil iedereen bedanken die dit avontuur heeft gevolgd de afgrlopen 100 dagen.
Ik heb er aardig wat bezoekers gehad.
Zit even de statestieken te bekijken en er waren genoeg hits.
Leuk om te zien.
Volgende periode doe ik het weer.
Maar nu eerst na 100 zeedagen even wat rust nemen.
Tot horens.
Eddy...
Afgelopen nacht om 03:00 waren we bezig met de aanloop naar de Humber. Het was heiig en haast geen wind.
Een uurtje later pikte we de loods op en gingen langzaam naar binnen.
Voor ons aan was nog een ander schip en er moest er nog één uit.
Er is een sluis maar die was te klein voor ons. De sluis zelf is 91 meter en wij zijn 108,5 meter.
De enigste manier om naar binnen te gaan is net even voor hoogwater. Dan gaan beide deuren open en er is dan een vrije doorvaart voor een uurtje.
Daar moesten we dus even op wachten.
Eenmaal zover ging die ene er uit en onze voorganger er in.
Daarna volgde wij.
Ik heb het zekere voor het onzekere genomen en een al ruim voor aankomst een sleepboot bestelt.
Het zou een nauwe doorgaan door de sluis worden en een hele krappe draai in de haven zelf.
Op de rivier de Humber hebben we de sleepboot vastgemaakt. Die zou eerst als een rem dienen en later nodig zijn voor onze manouvres in de sluis en de haven.
De sluis was 21 meter breed dus maar 5 meter speling. Vanaf de rivier was het een 90 graden draai op een klein stukje naar de sluis. In tussen was de wind wat toegenomen en blies dwars op.
Het was allemaal krap aan maar zonder iets te raken netjes de sluis doorgekomen.
In de havenbekken die 180 meter breed was lagen aan beide kanten precies waar ik rond moest gaan twee obstakels. Van die 180 meter had ik maar 120 meter om veilig het schip rond te gooien.
Met 4 meter speling voor en 4 meter achter netjes rond gegaan.
Hier had ik de sleper wel even voor nodig.
Na de draai achteruit naar de ligplaats gevaren en netjes afgemeerd.
Om 06:15 lagen we vast.
De sleepboot bij dit avontuur was geen overbodige luxe.
Na een wat winderige morgen op de Central-Baltic kwamen we rond 20:00 aan bij Drogden Vuurtoren.
De aanloop naar het Drogden-Kanaal.
Al van te voren was te zien dat er vanaf het noorden aardig wat schepen aankwamen. (via Radar en AIS)
Ook zat er een klein kustertje voor ons die niet zo snel liep.
Na een kleine overweging besloten om deze kuster niet op te lopen in het smalle kanaal. Dan zal ik in het gedrang komen met de zuidwaartse schepen.
Dus wat snelheid afgenomen en achter het kustertje gebleven.
Wel moest ik flinke rekening houden met een stroom die er stond, dwars op mijn schip.
Met wat tegen sturen goed weten op te vangen en veilig lang de tonnenstreek gekomen.
Eenmaal uit het kanaal de kleine kuster opgelopen (ingehaalt). En nu opweg naar "The Sund".
Het smalle stukje tussen Zweden en Denemarken.
Ook altijd wel een intensief stukje varen met veel verkeer en koerskruisende ferry's
Vandaag een rustig weertje gehad op de Baltische zee. Weinig wind en een mooie zonnige dag.
Vandaag is er besloten dat we buiten om naar Grimsby (UK) gaan. Via Skage.
We hebben de tijd want er is een schip voor ons aan die ze eerst gaan lossen.
De rederij hoeft dan geen geld uit te geven aan de dure passage van het Noord-Oost zeekanaal en wij varen met economische snelheid (brandstof besparing) richting de loshaven.
Wel moeten we rekening houden dat we toch op een bepaalde tijd aankomen aan de Humber. Dit in verband met hoog water. (Getijde).
Als we het tij missen kunnen we pas 12 uur later naar binnen.
Ik vaar nu met aankomst op het eerste tij op maandag. (03:00).
Als het weer zo blijft haal ik dat zeker.
Nu eerst maar even genieten verder van onze Baltische cruise....
Na een paar dagen internetische-afwezigheid ben ik er weer.
We lagen in Rusland en daar is internet-roamen aardig aannde dure kant dus ik heb internet even afgezet.
In Vyborg hebben we 5800 kubiekemeter aan gezaagd hout geladen voor Grimsby in Engeland.
Het laden ging allemaal op een slakkegangetje. Pakje voor pakje. We zijn in totaal 2.5 dagen bezig geweest.
Dat gaf mij de tijd om de einde-maand administratie te doen.
Datbis allemaal gelukt rnnkan met de eerste gelegenheid op de post naar het hoofdkantoor.
Verder was er innhet oosten van de Finse Golf nog een aardig pakje ijs te vinden.
Naar binnen toe hadden we begeliding van een ijsbreker.
Langzij komen in het ijs heb ik zelf voor elkaar gekregen.
Bij vertrek heeft een sleepboot het ijs rond ons schip losgevaren en een ijsbreker heeft ons naar buiten begeleid.
Nu hier in de Finse Golf valt het ijs op het moment reuze mee. Hele stukken openwater en daar waar ijs ligt zitten er vaargeulen in die door andere schepen zijn gemaakt.
Voorlopig een makkie dus.
Afgelopen Donderdagmorgen aangekomen in Swinoujcie en die zelfde avond weer vertrokken.
Het was een bliksembezoek.
Maar in die uurtjes is wel 4400 ton gelost.
En een bemanningswissel. Ik heb weer een verse uitgeruste 1ste stuurman aan boord. Deze stuurman is bekend met het schip want hij heeft er vaker op gevaren. Verder komt hij heel fanatiek over.
Maar goed. Op het moment onderweg naar Vyborg.
De vrijdag nog even last gehad van de straffe oostewind. Winderig, golvend, frisjes en sneeuwachtig.
Later klaarde het wat op en is de wind wat meer gaan liggen.
Als ik de situatie zo bekijk op de ijskaarten ligt de hele Finse Golf nog aardig vol met ijs.
Ik zal mijn weg wel vinden. Alleen hebben mijn stuurlieden niet zoveel ervaring met ijsnavigatie dus voor mij staat er een lange zaterdag/zondag te wachten.
Daarover later meer.
Het was een kort bezoekje aan Monsteras, Zweden. Maar een zonnige.
We hebben 4400 ton cellulose (woodpulp) geladen.
Na aannkomst is er gelijk begonnen met laden. Om 16:00 zat er al 2000 ton in het ruim.
Voor de nacht zijn ze gestopt met laden zodat wij een rustig boerennachtje konden maken.
's Ochtends om 06:30 zijn ze begonnen met de restlading. Alles zat er om 11:00 in.
Toen de papieren getekend en alles verder afgehandelt.
Om 13:00 wouden we onderweg gaan.
In de haven lag wat ijs. Door de oostelijke wind was de baai aardig vol met ijs geraakt en de minus temparatuur (-8) tijdens de nacht heeft alles aan elkaar gevroren.
Het koste ons behoorlijke moeite om weg te komen.
Verschillende tactieken gebruikt maar het lukte ons niet om van de kant te komen.
De loodsboot is ons te hulp gekomen om het ijs langs het schip te breken en zo de druk er af te halen.
Om 14:30 konden uiteindelijk onderweg gaan.
Een reisje van 24 uur naar Swinoujcie, Polen.
Nadat we zondag op maandag nacht waren aangekomen in Sassnitz, (00:30) zijn we een paar uurtjes met alle hens aan dek bezig geweest om de lading gereed te maken om te lossen.
Alle sjorringen los gehaalt en de luiken geopend.
Om 03:30 waren we daarmee klaar.
Na een paar uurtjes rust was ik er weer om 07:00 bij voor het papierwerk en douanne formaliteiten.
Daarna hebben we het schip zo'n 20 meter naar voren moeten verhalen omdat de loods ons verkeerd had neergelegd.
Om 08:15 werd het eerste treinstel opgetilt.
Om 11:00 waren we er al weer gereed mee. En stonden alle treinstellen netjes zonder schade op de kade.
Nadat we de gebruikelijke uitklaring hadden konden we om 13:00 onderweg gaan.
In de planning zouden we naar Vyborg, Rusland gaan om hout te laden voor Grimsby, Engeland.
Maar tijdens de lunch kwamen ze met nog en een leuk reisje tussendoor, omdat onze lading in Vyborg nog niet gereed was.
We gaan nu eerst naar Monsteras, Zweden om een lading Woodpulp (cellulose) te laden voor Swinneouycie, Polen.
We zullen zo al in Monsteras zijn en woensdag ochtend gaan we dan weer onderweg naar Polen om te lossen.
Als er niks verandert gaan we daarna door naar Vyborg.
Na vertrek uit Amsterdam gistermiddag hebben we een zware nacht gehad op de Noordzee. (Duitse Bocht).
De weerberichten gaven Oost 8 bft af.
Toen we Texel voorbij waren begon het flink op te briesen.
Het laatste stuk naar de Elbe was oost op. Dus tegen de wind in.
Bij Texel hadden we ook bezoek van de Nederlandse kustwacht. Die wouden even oefenen om iemand bij ons aan dek te zetten.
Ze probeerde het maar vanwege het slingeren en buiswater werden de pogingen gestaakt.
Maar het blijft altijd weer spannend als er een helicopter boven je schip hangt. Zeker met extreem weer.
Verder die nacht nam de wind toe en op het hoogte punt hadden we Oost 9 bft. De golven waren gegroeid tot 5 meter.
Alles bij elkaar was onze snelheid afgenomen tot 3 mijl per uur. (6 km/u). En we waren flink aan het stampen.
Onze kostbare lading hebben we regelmatig gecontroleerd of het nog allemaal vaststaat.
Dat was goed gesjord en heeft de Ooster-storm goed doorstaan.
In de middag nam de wind iets af en draaide iets naar het Zuid-Oosten. Daardoor kregen we meer snelheid. Ook omdat we meer onder de Duitse kust kwamen.
Om 19:00 waren we op de Elbe en gaan onderweg naar het Noord-Oostzeekanaal.
De lading die we nu hebben is een speciale.
Een complete passagierstrein. Bestemd voor Rusland.
Maar wel met een rare omweg.
Gemaakt in Duitsland. (Siemems)
Naar Amsterdam via binnenschip vevoert.
Over geladen in Amsterdam op ons schip.
Wij vervoeren het naar Sassnitz, Duitsland.
Daar word het op de rails gezet en dan gaat het met een treinen ferry naar Sint Petersburg.
Het laden zelf was een hele speciale aangelegenheid.
Wij moesten met ons ruim een soort loods invaren.
Daar waren zware last kranen die de treinen uit het binnenvaart haalde en bij ons in het ruim plaatste.
Een specialistisch bedrijf had een sjorplan gemaakt en voerde het ook uit.
We begonnen om 07:00 met laden en om 11:00 waren de treinen in het ruim geplaatst.
Om 13:00 was alles goed geskord en persoonlijk door mij gechecked.
Om 14:00 zijn we vertrokken.
Buiten een stevige wind verwacht voor vannacht uit het oosten van een kracht of 8.
Straks als we Texel voorbij zijn gaan we daar tegen in richting de Elbe. Daar via het Noord-Oostzeekanaal naar de Oostzee.
